Όταν από παντού δέχεσαι χτυπήματα καθοριστικά και όταν καταλαβαίνεις πως δεν έχεις πια καμιά ελπίδα και κανένα πολιτικό μέλλον, αρχίζεις να «ξεπέφτεις» σε φτηνά και καταδικασμένα «πολιτικά κόλπα» προκειμένου να σώσεις ότι μπορείς ή τέλος πάντων ότι πιστεύεις ότι μπορείς.
Είναι η ώρα της απόλυτης πολιτικής μοναξιάς και η ώρα της απόλυτης πολιτική θλίψης. Και όπως είναι γνωστό «το γαρ πολύ της θλίψεως, γεννά παραφροσύνη»
Εκεί ακριβώς βρίσκεται ο κύριος Ρούσσης. «Χτυπημένος» από την 20ήμερη αργία που του επεβλήθη για πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του και θυμωμένος με όλους και με όλα, αφού απέτυχε με μια «αστεία» απολογία να πείσει ακόμα και τους [πολύ δικούς του(όσοι τέλος πάντων έχουν απομείνει), αποφάσισε να πάει παρακάτω στον απόλυτο πολιτικό κατήφορο που έχει επιλέξει να ακολουθήσει, αδιαφορώντας για το που τελικά θα τον οδηγήσει.
Φορώντας μια ξεδιάντροπη πολιτική «κουκούλα» οδηγεί αρμοδίους υπαλλήλους της Περιφέρειας σε όλες τις χωματερές που ο ίδιος δημιούργησε κατά την καταστροφική πενταετία του και προσπαθεί να δημιουργήσει ζητήματα στην Δημοτική Αρχή, υποστηρίζοντας ψευδώς πως αυτές είναι καινούργιες και πως λειτουργούν.
Ο «Πρωταθλητής» των χωματερών κύριος Ρούσσης, σήμερα αναδεικνύεται σε υπέρμαχο του περιβάλλοντος και σε προστάτη της δημόσιας υγείας.
Αναρωτιόμαστε αλήθεια αν θα οδηγήσει τους υπαλλήλους και στο Μπουρδέχτι; Αν θα μπει στην διαδικασία να τους εξηγήσει πως και από ποιους δημιουργήθηκε και πως «δούλεψε» για πάρα πολύ καιρό.
Ποιον άραγε νομίζει πως μπορεί να πείσει ο κύριος Ρούσσης φορώντας την προβιά του «αθώου προβάτου» και παίζοντας τον ρόλο του νομοταγούς και υπεύθυνου πολίτη; Ποιον άραγε νομίζει πως μπορεί να παραπλανήσει; Τις αρμόδιές υπηρεσίες που γνωρίζουν από πρώτο χέρι τα «έργα και τις ημέρες του»; Ή την κοινωνία που τον έχει ακριβώς μετρήσει και αξιολογήσει και τον έχει απορρίψει δια παντός?
Όσο και αν παλεύει ο κύριος Ρούσσης να δημιουργήσει προβλήματα, όσο και αν παλεύει να «βλάψει» με όλους τους τρόπους τον τόπο και τους πολίτες του, δεν θα το πετύχει, μιας και έχουν γνώση οι φύλακες.
Η Δημοτική Αρχή με συνετά και απόλυτα νόμιμα και σωστά βήματα έχει πετύχει να κερδίσει την μάχη της καθημερινότητας, στην καθαριότητα και όχι μόνο και έχει αφήσει στην άκρη τις παλιές , ξεπερασμένες και επικίνδυνες μεθόδους του κυρίου Ρούσση. Και αυτό το έχει αντιληφθεί και ο τελευταίος πολίτης αυτού του τόπου. Αυτό είναι που εξοργίζει τον κύριο Ρούσση και τον ωθεί σε απονενοημένα βήματα και πράξεις απελπισίας.
Τον αφήνουμε στην παγερή μοναξιά του και του υπενθυμίζουμε πως το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω ……..
Η Συντακτική Ομάδα του Oropos Voice
