Είναι κάποιες στιγμές πως παρακολουθώντας τον τρόπο σκέψης, δράσης και συμπεριφοράς ενός ατόμου, θεωρείς πως ακόμα και για τα δικά του στάνταρ, έχει «πιάσει πάτο» και δεν μπορεί να πάει παρακάτω. Και είναι επίσης συνηθισμένο άτομα που βάζουν το εγώ τους πάνω από το κοινωνικό σύνολο και πάνω από το συμφέρον των πολιτών, να διαψεύδουν αυτή την πιο πάνω σκέψη των φυσιολογικά σκεπτόμενων ανθρώπων.
Έτσι ακριβώς και ο μονίμως διαμαρτυρόμενος και θιγόμενος πρώην Δήμαρχος που έχοντας εξαντλήσει όλα τα άλλα θέματα, μέσα από την ακατάσχετη άνευ λόγου και αιτίας «συγγραφική» του δράση, μέσα από το αγαπημένο του Facebook αποφάσισε να πάει ακόμα παρακάτω, από εκεί που και ο πιο σκληρός κριτής του πίστευε. Αποφάσισε να «χτυπήσει» ακόμα και στο ζήτημα του Κορωνοϊού και ακόμα και στην εύλογη ανησυχία και αναστάτωση των γονιών που βομβαρδίζονται από δεξιά και από αριστερά με δεκάδες αμφιλεγόμενα μηνύματα, που τους έχουν βυθίσει σε μια άνευ προηγουμένου πρωτοφανής κατάσταση.
Αποφάσισε να «παίξει» με αυτήν ακριβώς την ανησυχία και με αυτή ακριβώς την αναστάτωση. Χρησιμοποιώντας την καλπάζουσα φαντασία του και την υποκριτική του συλλογιστική, «σκόρπισε» φόβο και ψευδείς εντυπώσεις. Ή τουλάχιστον επεδίωξε να πετύχει κάτι τέτοιο. Επειδή όμως ο κόσμος γνωρίζει ακριβώς τόσο τις επιδιώξεις του, όσο και την προηγούμενη συμπεριφορά του, όταν όπως όλοι θυμούνται εν μέσω πανδημίας και καραντίνας, έγινε πανελλήνιο θέαμα και πανελλήνιο παράδειγμα προς αποφυγήν, γιορτάζοντας με πλήθος κόσμου, αδιαφορώντας και για τα μέτρα και για τους κινδύνους και για την ασφάλεια των δημοτών,η προσπάθεια του πέφτει στο απόλυτο κενό. Ποιον λοιπόν να πείσει σήμερα με την δήθεν ανησυχία του για τη δήθεν μη έγκαιρη ενημέρωση των δημοτών για τα κρούσματα του Κορωνοϊού στο γυμνάσιο του Καλάμου; Ποιος να δώσει βάση και σημασία στα γραφόμενα του; Μα φυσικά κανείς.
Πέρα όμως από την μη απήχηση την κοινωνία των όσων αναφέρει, γεννιέται και ένα πολύ μεγάλο ερώτημα, που σε αυτή την στιγμή, είναι ιδιαιτέρως σοβαρό και δείχνει αμετροέπεια, ανευθυνότητα και επικίνδυνη σκέψη. Το ερώτημα έχει να κάνει αν τελικά υπάρχουν όρια στην αντιπολιτευτική του μανία και αν δεν αντιλαμβάνεται πως θέματα υγείας και ασφαλείας των πολιτών, δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται , με τόσο «φτηνό» τρόπο και με τόση ανεύθυνη ευκολία. Αντιλαμβάνεται άραγε πως ο πολιτικός που ενδιαφέρεται και νοιάζεται για την κοινωνία, δεν εκφοβίζει, δεν αναστατώνει, δεν σκορπίζει πανικό και αμφιβολίες. Αντίθετα ,ενώνει προτείνει καλοπροαίρετα και στηρίζει τις όποιες μικρές ή μεγάλες προσπάθειες που γίνονται στην κατεύθυνση στήριξης και βοήθειας των πολιτών.
Ο κύριος Ρούσσης έχει απολέσει εδώ και πολύ καιρό και την πολιτική σοβαρότητα που απαιτεί η θέση του και την πολιτική υπευθυνότητα που απαιτούν οι συνθήκες και η ιδιαιτερότητα της σημερινής πραγματικότητας. Θα πρέπει κάποια στιγμή να αρχίσει να αντιλαμβάνεται πως δεν βοηθά τον τόπο και την κοινωνία και πως όλα δεν είναι ίδια, δεν είναι για φτηνή εκμετάλλευση και για μικροπολιτική σκοπιμότητα. Μέχρι τότε ο κόσμος του γυρνά επιδεικτικά την πλάτη και τον αφήνει να εκτίθεται και να κάνει το ένα ολίσθημα μετά το άλλο……..
Η Συντακτική Ομάδα του Oropos Voice.
