Νέα παρέμβαση από τον “αδέσμευτο” Παραπλανητή,με συμπεράσματα και εικόνες,που προφανώς προκύπτουν από τις ονειρώξεις και τους ευσεβείς πόθους,που προκύπτουν από την χαμένη αίγλη και τα χαμένα μεγαλεία.Η έλλειψη τους έχει αρχίσει πια να γίνεται αφόρητη και καταστροφική και η συναίσθηση της πραγματικότητας,διαμορφώνει συνθήκες παραισθήσεων και απατηλών ελπίδων.
Μιλά λοιπόν ο “αδέσμευτος” Παραπλανητής για πρωτοφανή σκηνικά που έχουν διαμορφωθεί στα πολιτικά πράγματα του Δήμου Ωρωπού, με την συμπλήρωση-όπως γράφει-ενός χρόνου διοίκησης της Δημοτικής αρχής.Ακόμα ένα στοιχείο της υπερβολής που τον διακατέχει είναι πως βιάζεται να περάσει ο χρόνος.Μιας και η Δημοτική αρχή κλείνει χρόνο την πρώτη του Σεπτέβρη.Σε δυόμιση μήνες δηλαδή.Δεν βαριέσαι.Ψιλά γράμματα θα μου πεις.Το “μαγειρείο” να είναι καλά και το “χαλκείο” των fake news και των παραποιημένων γεγονότων.
Στην συνέχεια προβαίνει σε μια ανάλυση της κατάστασης στα εσωτερικά της παράταξης της δημοτικής αρχής, που προφανώς την έχει ονειρευτεί και που προφανώς θα εύχονταν να ισχύει.Μια περιγραφή που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα όσα πραγματικά συμβαίνουν.
Ενοείτε βέβαια πως αυτή η συντονισμένη προσπάθεια αλοίωσης της πραγματικότητας μόνο τυχαία δεν είναι.Όχι μόνο χρονικά, αλλά και πολιτικά.Επιχειρεί ο Παραπλανητής να μεταφέρει την “μπάλα” σε άλλο γήπεδο, από εκείνο που πραγματικά “παίζεται”.Επιχειρεί να κρύψει τις αποχωρήσεις και τις διασπαστικές κινήσεις, που έχουν γίνει πια καθημερινότητα στην πάλαι ποτέ κραταιά παράταξη του πρώην Δημάρχου.Επιχειρεί να συγκαλύψει την λαική εντύπωση,που καθημερινά γίνεται και πιο ισχυρή και καταλήγει στο συμπέρασμα, πως το σύνθημα που επικρατεί πλέον για την παράταξη του πρώην Δημάρχου,είναι το : Ο Τελευταίος να κλείσει την πόρτα.Επιχειρεί δηλαδή για άλλη μια φορά, να μεταφέρει το πρόβλημα,ή μάλλον να το καλύψει,στρουθοκαμηλίζοντας και ξεπερνώντας τον εαυτό του.
Μιλούν λοιπόν για σήψη.Ποιοι;Αυτοί που επέβαλαν την σήψη και την αδιαφάνεια, στην πενταετή διακυβέρνηση τους.Αυτοί που δεν σεβάστηκαν και δεν συνεργάστηκαν με κανέναν.Αυτοί που η μόνη τους σκέψη,ήταν πως θα επιβάλουν τις καθεστωτικές τους νοοτροπίες και πως θα εφαρμόσουν τις παλαιοκοματικές τους συνήθειες. Αυτοί που “δεν έβαλα μια πέτρα πάνω στην άλλη”, διαλύοντας ακόμα και όσα ήταν σχεδόν έτοιμα, όταν ανέλαβαν.Αυτοί που ανήγαγαν την παραδιοίκηση και την εξουσία της κλειστής ομάδας σε επιστήμη και εγκατέλειψαν μια ολόκληρη κοινωνία στην τύχη της, μη νιώθοντας ούτε λύπη,ούτε σεβασμό, ούτε την στοιχειώδη ανθρωπιά.Αυτοί τέλος που ξέχασαν να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν, για τους πολίτες του Ωρωπού και σιώπησαν ,υποκλινόμενοι στις εντολές της εξουσίας,σκεφτόμενοι με την λογική της αντιπαροχής και της αλληλοεξυπηρέτησης.Και σήμερα σηκώνουν “λάβαρα” επανάστασης και λαϊκισμού και κατακεραυνώνουν τους πάντες και τα πάντα.
Μα μπορεί αλήθεια κάποιοι άνθρωποι να έχουν τόσο θράσσος, που ακόμα και στην μεγάλη τους πτώση, να διατηρούν τέτοιο ύφος και τέτοια εγωπάθεια και να “δείχνουν με το δάχτυλο”,προκαλώντας το γέλιο, αλλά και την οργή, όσων ζουν και αναπνέουν σε αυτό τον τόπο;Μπορεί αλήθεια να “δίνουν” μαθήματα αυτοί που κρίθηκαν, ζυγίστηκαν, μετρήθηκαν και βρέθηκαν πολύ ολίγοι;Μπορεί μια ομάδα ανθρώπων που αποδοκιμάστηκε, από έναν λαό, παρά τις τεράστιες προσπάθειες της να αλλοιώσει την θέληση του,να έρχεται και να μιλά για αποτυχημένη διοίκηση,9 μόλις μήνες ,μετά την εκλογή της ;
Θα αφήσουμε αυτά τα πασιφανή ερωτήματα και δεν θα καταγράψουμε άλλα, παρότι είναι δεκάδες.Δεν έχει καμιά αξία άλλωστε.Είναι σαν να προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα.Ο λαός και η Ιστορία, έχουν βγάλει τα συμπεράσματα τους και έχουν πάρει τις αποφάσεις τους.
Η ομάδα της δημοτικής αρχής, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Γιώργο Γιασημάκη, έχει αναλάβει, εδώ και λίγους μήνες το βαρύ έργο της επαναφοράς του Δήμου Ωρωπού, στην κανονικότητα και στην ομαλότητα.Με σύμπνοια, με ομόνοια, με αλληλεγγύη, με σωστό καταμερισμό αρμοδιοτήτων, με προσεγμένες,σοφές ενέργειες,με αίσθηση τόσο του λαϊκού συμφέροντος, όσο και της λαϊκής εντολής, χτίζουν την καινούργια μέρα,μακριά από μεθοδεύσεις του παρελθόντος και πέρα από τις εγωιστικές και ξεπερασμένες ιδέες, άλλων εποχών.Ότι άλλο λέγεται-ιδιαίτερα δε από πηγές κατευθυνόμενες και γνωστές για την παραποιητική τους διάθεση-δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.Είναι άλλωστε πασίγνωστο, αυτό που με μεγάλη σοφία λέει ο λαός μας και που ταιριάζει “γάντι” στους πρώην ηγεμόνες του τόπου.Η Αλεπού στον ύπνο της,κοκόρια ονειρεύεται.
Η Συντακτική Ομάδα του Oropos Voice.
