Ο Πρώην Δήμαρχος Θωμάς Ρούσσης,χθες επιλέγοντας τον μόνο τρόπο που του αρέσει,τον μονόλογο άνευ διαλόγου,επιχείρησε για μια ακόμα φορά να κάνει το άσπρο μαύρο και να παρουσιάσει την απερίγραπτη πενταετία του,σαν μια εποχή δημιουργίας και ανάπτυξης.Απευθύνθηκε για άλλη μια φορά προς τους πολίτες του Ωρωπού,θεωρώντας πως έπεσαν από τον ουρανό με αλεξίπτωτο,και πως ξέχασαν τα όσα πρωτοφανή κατάφερε να “πετύχει”.
Σε έναν μονόλογο γεμάτο έπαρση και χωρίς κανένα δείγμα μετάνοιας, καταλόγισε στην νέα Δημοτική αρχή,τα δικά του “αμαρτήματα” και τις δικιές του “αμαρτίες”.Ξεπερνώντας και τον εαυτό του ο κύριος Ρούσσης μίλησε για το δίκιο των κατοίκων του Αυλώνα.Του Αυλώνα που επί πέντε χρόνια, τον είχε εκτός σχεδιασμού και δεν έβαλε “ούτε μια πέτρα πάνω στην άλλη”.Του Αυλώνα που επί πέντε χρόνια βίωσε τι εστί απαξίωση και αποκλεισμός.Του Αυλώνα που επί πέντε χρόνια δεν είδε να αλλάζει τίποτα προς το καλύτερο,αντιθέτως τα πάντα έγιναν χειρότερα.Σήμερα όμως ο κύριος Ρούσσης, φορώντας το προσωπείο του αδικημένου “λαϊκού” ηγέτη,αποφάσισε να “παίξει” ένα μονόπρακτο που θα το ζήλευαν οι μεγαλύτεροι δραματικού ηθοποιοί της οικουμένης:“Ο καλός Θωμάς,που νοιάζεται και ανησυχεί για τους δημότες του Αυλώνα…….”
Δεν πείθει κανέναν ο κύριος Ρούσσης. Δεν συγκινεί κανέναν μιλώντας για ημέτερους και για εξυπηρετήσεις,μιας και αυτός τα έκανε καθεστώς και απόλυτη καθημερινότητα. Δεν προκαλεί σε κανέναν θετικά συναισθήματα,μιλώντας για τα όσα έφτιαξε,μιας και όλοι γνωρίζουν πως επί πέντε χρόνια, αν και όπως παραδέχτηκε,πήρε από το κράτος πάρα πολλά χρήματα,δεν έφτιαξε ούτε ένα έργο ,ούτε μια παρέμβαση προοπτικής και δημιουργίας.
Παίζει τα τελευταία του χαρτιά ο κύριος Ρούσσης. Ξέρει πως έρχεται η ώρα των αποκαλύψεων,του έργου και των ημερών του.Ξέρει πως έχει διαρραγεί καθοριστικά η ενότητα και η σύμπνοια της πρώην κραταιάς ομάδας του.Ξέρει πως η ώρα του λογαριασμού πλησιάζει. Και αποφασίζει να “σώσει οτιδήποτε αν σώζεται”. Πετώντας λάσπη, παραποιώντας γεγονότα και καταστάσεις, αραδιάζοντας φανταστικά νούμερα και αστεία επιχειρήματα, αλλάζοντας τα όσα πραγματικά συμβαίνουν.Πάντα με μονόλογο.Γιατί ποτέ δεν άντεχε τον διάλογο.Ήταν ιδιαίτερα αδύνατος σε αυτόν.Γιατί ποτέ δεν είχε επιχειρήματα. Ποτέ δεν του άρεσε να δίνει λογαριασμό. Ποτέ δεν ήταν η ανταλλαγή απόψεων, στα πιστεύω και στις αρχές του.Πάντα με μονόλογο.Κάνει ένα λάθος όμως.Νομίζει πως ακόμα είναι στην εξουσία.Και έτσι θα μπορέσει να επιβάλλει τα όσα αδιανόητα λέει.Δεν έχει συνέλθει ακόμα από το σοκ της ήττας των τελευταίων εκλογών. Και μονολογώντας…….παραληρεί………..
Αγαπητέ κύριε Ρούσση. Σας το έχουμε ζητήσει με πολλή αγάπη και θα σας το ζητήσουμε και πάλι. Προσπαθήστε να προσαρμοστείτε στην πραγματικότητα. Αντιληφθείτε πως πάει η εποχή που “στήνατε” έναν μονόλογο και πείθατε, μιας και οι ακροατές δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο.Τώρα σας γνωρίζουν οι πάντες και πια δεν σας φοβούνται.Αποφασίστε να ζήσετε με τις φοβίες και τα άγχη σας.Είναι ο μοναδικός τρόπος να τα ξεπεράσετε.Τώρα όσο είναι καιρός………….
Η Συντακτική Ομάδα του Oropos Voice.
